Helligen Hendrik

Helligen Hendrik is weer terug in de theaters: zwartgalliger en chagrijniger dan ooit. De toornige Tukker staat aan de vooravond van zijn 65ste verjaardag en dat maakt hem alles behalve vrolijk. Sterker nog: hij gruwelt van alle feestelijkheden die hem zonder twijfel te wachten staan.  Felicitaties, cadeautjes, schijtlollige spandoeken in de tuin? “Vot met den pröttel!”  
 
Tegelijkertijd beseft Hendrik dat hij ruim over de helft van zijn aardse bestaan  is en dat levert automatisch een hoop pijnlijke bespiegelingen op. ‘Oald zeer’ dus.  Ook in deze voorstelling hoeft het publiek niet te rekenen op fijnbesnaarde liedjes of genuanceerde gezichtspunten. Hendrik hanteert het liefst de botte bijl, waarbij hij niets of niemand ontziet. De zesde avondvullende show van de norse oosterling zit daarom weer vol met onbesuisde tirades en schimpscheuten. Of het nou senioren op elektrische fietsen zijn, de complete Duitse bevolking of ons Koningshuis: ze krijgen allemaal de volle laag. Daarnaast komt Hendrik ook met schokkende onthullingen en verrassende stellingnames. En dat alles in onverholen taalgebruik. 
 
Menigeen wordt met het klimmen der  jaren milder van toon;  Hendrik niet. Hij blijft snoeihard en recht voor zijn raap. Niet voor niets luidt zijn credo al jarenlang: “Helligheid is net stront, ut moet d’r oet”.   De voorstelling wordt aan één stuk gespeeld en kent derhalve geen pauze. Gedegen indrinken voor de voorstelling strekt tot aanbeveling.

(c) Stefan Schipper