Cultuur

Punterwerf Wildeboer behoort tot een uitstervend ras

Geschreven door

Erik

Leestijd 5 minuten

‘Punterwerf sinds 1890’, staat op het bord dat aan de zwarte schuur aan de Beulakerweg hangt. Henk Wildeboer voert een eeuwenoud ambacht uit, zoveel is meteen duidelijk. Hij zet het werk van generaties voort. Samen met echtgenote Yvonne runt hij een onderneming die tot een uitstervend ras behoort. In Giethoorn zijn nog maar twee punterwerven overgebleven. “Of er over vijftig jaar nog punters worden gebouwd? Dat betwijfel ik”, zegt Henk, achterkleinzoon van oprichter Thomas Vos.

“Ik kom zo hoor...”, roept Yvonne aan het begin van de avond over het bedrijfsterrein. Ze maakt één van de verhuurpunters schoon die net weer is afgeleverd. Zeker in coronatijd een klusje dat zorgvuldig moet gebeuren. Vijftien houten punters van eigen werf verhuren ze en juist daarmee onderscheiden ze zich in het grote aanbod in en rondom Giethoorn. “Het is een specifieke doelgroep die voor ons kiest: mensen die graag met een authentieke punter het Giethoorn-gevoel willen beleven. Toch wat anders dan een sloep of een fluisterboot”, vertelt Yvonne later tijdens de koffie.

Haven

Aan de andere kant van de zwarte schuur hebben ze sinds 2007 een haven in gebruik. Een uitstekende ligplaats voor watersporters die regelmatig het water in Weerribben-Wieden opzoeken. “Alleen van de punterbouw kun je niet leven”, zegt Henk Wildeboer over die extra activiteiten rondom de punterwerf. Wie de pagina historie op de bedrijfswebsite bekijkt, merkt al snel dat het nooit anders was. Oprichter Vos runde bijvoorbeeld ook een kruidenierswinkel en boerde ook nog om rond te komen.

Punterbouwer in hart en nieren

“Ik wilde boer of punterbouwer worden. Boer kon niet, dan maar punterbouwer”, antwoordt Henk op de vraag of het vanzelfsprekend was dat hij de familietraditie voortzette. Met tegenzin gebeurde dat overigens niet. “Op de lagere school tekende ik al de ene na de andere punter. Ook hielp ik vaak mijn vader mee. Dat was een punterbouwer in hart en nieren. Hij begon ‘s ochtends rond een uur of vijf met werken en stopte ‘s avonds laat pas. Dat was zijn leven. Later begon hij ook nog een verhuurbedrijf. Toen hij het daardoor ook op zondag druk kreeg, stopte hij daarmee. Dat was ‘m net wat te gek, denk ik.”

Henk op z'n werf
Henk op z'n werf

Vakmanschap

Henk en Yvonne drinken hun koffie voor het huis dat opa in 1933 zelf bouwde. Ze zitten op stoelen die Henk timmerde. Het ouderwetse vakwerk zit hem in de genen. “Ik vind het mooi om iets te timmeren, maar werken aan een punter geeft wel een extra dimensie. Wat dat precies is, weet ik niet. Ik vind het gewoon mooi. Het is ook niet zo moeilijk”, zegt Henk. Al betekent dat niet dat iedereen het kan, voegt Yvonne onmiddellijk toe. “De meeste onderdelen zijn inderdaad niet zo moeilijk, maar het vakmanschap zit hem in de kromming van de zijden. Daar moet een bepaalde glooiende lijn inzitten en die krijg je alleen dankzij veel ervaring.”

Kijken en bijschaven

Denk niet dat Henk bouwt met een strakke 3D-tekening bij de hand en machines die precies op de juiste detaillering staan afgesteld. “Nee, het is hand- en oogwerk. Kijken en bijschaven. Dit is een vak dat je niet op school, maar in de praktijk leert”, zegt Henk, met ondertussen een halve eeuw ervaring in de bagage. Hoeveel punters hij daarin bouwde, durft hij niet te zeggen. “Minder dan mijn vader hoor...”, weet hij wel. Die bouwde er samen met een medewerker en dankzij dat zeldzame arbeidsethos tientallen per jaar. Gieterse punters, Beltiger punters, Kuunder punters, Kamper punters of welk type ook maar gevraagd werd.

‘Of punters over vijftig jaar nog gebouwd worden? Dat betwijfel ik.’

Concurrentie

Tegenwoordig is de vraag een stuk minder, zegt Henk. In de grachten en op de meren kreeg de punter al lang concurrentie van luxe sloepen en andere moderne vaartuigen. Zeker jongere watersporters zoeken comfort en hebben minder oog voor traditie en karakter. “Vroeger verkochten we veel punters aan bedrijven, maar ook die zijn overgestapt op andere boten. In de jaren zeventig kwamen veel westerlingen, zoals Rijk de Gooyer, in Giethoorn wonen. Die wilden ook allemaal een punter. Tegenwoordig gebeurt dat mondjesmaat. We hebben het drukker met reparatie en onderhoud dan nieuwbouw.”

Nog maar twee punterwerven

Punters die zo karakteristiek zijn voor Giethoorn en de andere waterdorpen in Weerribben-Wieden verdwijnen kortom langzaam uit beeld. “Het is niet voor niets dat Giethoorn nog maar twee punterwerven heeft. Vroeger had je er wel twintig in het dorp. Zelf hebben we ook geen opvolging. Onze kinderen gaan liever wat anders doen en dat begrijp ik ook best. Een hele zekere toekomst heeft de punter niet. Ik vraag me af of ze over vijftig jaar nog gebouwd worden. Natuurlijk is dat ontzettend jammer, maar je verandert het ook niet”, zegt Henk.

Varen met een punter
Varen met een punter

Cultureel erfgoed

Voorlopig zijn de eikenhouten punters nog niet weg te denken uit Giethoorn en omgeving. De provincie ziet daarvan de waarde en beschouwt de vloot als varend cultureel erfgoed. Met uitsterven bedreigd zijn de karakteristieke boten dus niet. Belangstelling genoeg ook onder de bezoekers van ‘Hollands Venetië’. Al zijn het dan zelden kopers, punterliefhebbers onder hen weten nog steeds de weg naar de werf aan de Beulakerweg. “We hebben veel vaste gasten”, zegt Yvonne, die zich opmaakt om de verhuurpunters alvast gereed te maken voor de eerste reserveringen van de volgende dag. “Wie één keer een houten punter huurt, is verkocht.”

Ook op een punter door Giethoorn? Huur er één van Punterwerf Wildeboer.

Meer weten over de ambachten in Weerribben-Wieden? Ga naar de pagina man-made

Erik

Wat vind je van de informatie op deze pagina?

  1. Ontdek alle verhalen van toen en nu

    Sfeervolle Zuiderzeestadjes op de grens van het nieuwe land

  2. Ontdek alle verhalen van toen en nu

    De geschiedenis komt tot leven in het heden

  3. Deelfietsen: oplossing voor meer mobiliteit van inwoners en toeristen

  4. Water

    In de winter kanoën in Nationaal Park Weerribben-Wieden? Beleef een unieke ervaring.

Tip je vrienden

twitter facebook