Sporen van de ijstijd
- 3 minuten leestijd
- 301 x bekeken
Extreme kou zorgde tijdens de voorlaatste ijstijd, het Saalien (238.000 tot 116.000 jaar geleden), dat een dik pak landijs vanaf de Noordpool naar dit gebied kwam. Dit bracht veel stenen met zich mee die onderweg vergruisden of als keileem werden afgezet. Dat leverde verhogingen en stuwwallen in het landschap op.
-
De Woldberg
Tijdens het Saalien ontstonden de Havelterberg en Woldberg. De Woldberg is letterlijk het hoogtepunt van de regio waar ook de uitkijktoren (131 treden) op staat. Van hieruit heb je een prachtig vergezicht over het glooiende landschap en op de Vestingstad. Vlakbij de 26 meter hoge Woldberg kun je de 143 zwerfkeien van het Geologisch Monument Wolterholten bekijken en interessant is de kleine expositie van de Werkgroep Archeologie. Die vind je in Tuk’s Theehuis. Een heerlijke plek om even bij te komen van een stevige wandeling of mooie fietstocht.
-
Oldemarkt
Tot omstreeks 1900 werd in Oldemarkt een van de belangrijkste boter- en veemarkten in de provincie gehouden. Rond 1840 werden er op de markt 1200 varkens en 200.000 pond boter verhandeld. Veel werd vervoerd via het Mallegat, dat een open verbinding had met de Zuiderzee. Tegen dat roemrijke handelsverleden schurkt zicht nog het markante veerhuis uit 1821, rijksmonument ‘op de kop’ van ’t Mallegat.
Nu is Oldemarkt een halteplaats op doorreis voor bedevaartgangers. Zij volgen het spoor van de Jacobsschelp op hun etappe van Sint-Jacobiparochie naar Hasselt. De neogotische Sint Willibrorduskerk staat in het dorpshart en heeft prachtige gebrandschilderde ramen. Om alles te weten te komen over Oldemarkt loop je de digitale, culturele route vanaf het Toppunt bij rotonde De Hare.
-
Landgoed De Eese
Bij Landgoed De Eese zie je niet alleen veel zwerfkeien, maar ook fascinerende grafheuvels op de heide en in de bossen. Net zoals het grote hunebed op de Havelterberg zijn dit sporen van eeuwoude bewoning. In de 19e eeuw werd op De Eese zelfs een hunebed gesloopt. Menselijke resten zijn niet gevonden, wel voorwerpen die overledenen meenamen in hun graf. Het landgoed is tegenwoordig eigendom van de familie Van Karnebeek, de voormalige Minister van Buitenlandse zaken; Jhr. Mr. Dr. H.A. van Karnebeek, kocht het in 1923. Het centrum van het landgoed, met de havezate (1619) en het in 1917 gebouwde, karakteristieke houten landhuis, is aangewezen als cultuurhistorische buitenplaats.
-
Paasloo
Het langgerekte dorp Paasloo ligt op ongeveer 7 meter hoogte op een stuwwal die in de ijstijd is ontstaan. Hier vind je een prachtig coulisselandschap van glooiend land en akkers gescheiden door houtwallen in plaats van sloten. Deze houtwallen zijn aarden dijken met dichtbegroeide stuiken om het grazend vee binnen te houden, als een soort levend prikkeldraad. Het maakt Paasloo en omgeving een fascinerend gebied waar het fantastisch wandelen en fietsen is. Het is een waar pelgrimsoord voor dichters en liefhebbers van poëzie. En van hieruit ben je zo weer in de Weerribben. Een mooie combi van een Limburgs aandoend landschap met het unieke veen- en watergebied.
‘Het best bewaarde geheim van Paasloo’ ligt verscholen in de bossen bij Paasloo. Hier staat de kunstbunker die in 1942 door de Nederlandse regering in recordtempo gebouwd werd om kunstschatten op te slaan. Het Straatje van Vermeer was het eerste schilderij dat hier tijdens de Tweede Wereldoorlog werd opgeslagen.