Willemsoord
Kolonie van Weldadigheid
Willemsoord
Dit culturele erfgoed van de Maatschappij van Weldadigheid is één van de negen monumenten, gebouwen en landschappen in Nederland dat op de Voorlopige Lijst van UNESCO Werelderfgoed staat. Sporen van de Koloniën van Weldadigheid zijn nog steeds zichtbaar in Willemsoord. Met de kenmerkende rechte weg die versierd is met huizen, veel groen, bloemenpracht en verscheidenheid aan bijzondere tuinplanten is Willemsoord zeker de moeite waard voor een bezoekje.
Kolonie van Weldadigheid
In Willemsoord spraken de mensen ‘anders’. Het week sterk af van het gangbare dialect in de omgeving. Men duidde hun taal met de naam ‘kolonisch’. Dit heeft te maken met de Maatschappij van Weldadigheid die 1820 werd gesticht door generaal Johannes van den Bosch. Bedoeld voor kansarme gezinnen uit het westen van het land. Die moesten opgevoed tot fatsoenlijke burgers en economisch zelfstandig worden. Hen wachtte een leven van hard werken, lage inkomsten en strenge regels. De kolonisten leefden in kleine huisje die op regelmatige afstand van elkaar staan aan kaarsrechte wegen. Toen de doelstelling de armen een menswaardig bestaan op te bouwen niet haalbaar bleek werd Willemsoord een ‘gewoon’ dorp dat deel uit maakt van het omliggende gebied. Hiermee verdween het ‘kolonisch’ langzamerhand. Samen met de Drentse koloniedorpen Frederiksoord en Wilhelminaoord is het dorp genomineerd voor UNESCO Werelderfgoed.
